Deprem sonrasında insanlar tek katlı konutlara rağbet etmeye başladı. Bu talepler yüzünden arsa fiyatları bayağı artmaya başladı. Doğalgazlı sıcak konutlardan depremin verdiği korku yüzünden kendilerini köylere ve köylerde yaşayan insanlara sığınanlar hiç de az değildi. Artçıların devam etmesi insanları şehrin kırsalında villalar tek katlı konutlar ve prefabrik konutlarından tiny hose, bungalov evler inşa etmeye yöneltti. Durumu iyi olmayan insanların özelikle inşaattaki bürokrasi ve artan maliyetler yüzünden tek katlı gece kondulara yöneltecektir. Bu korku panik durumu belki bir süre sonra yerini tekrar sağduyuya bırakacaktır. O zaman tekrar yapı denetimli konutlara dönüş olacaktır. Deprem sonrasında gözüken o ki 8-9 şiddetine dayanacak konutların yapılması için yönetmeliklerin değişiminin yapılması kaçınılmaz olacaktır. Bu yeni güvenli konutlar elbetteki fiyatları yukarıya doğru yükseltecektir. Bunu kabul edelim ki hiç bir maliyet insan   hayatından önemli değildir. Eskiye doğru yöneliş başlamaktadır. Eski evlerimizi tekrar anımsayalım. Taş evler dayanıklı, uzun ömürlü, sağlıklı, doğaya uyumlu, nefes alabilen, hiçbir zararlı kimyasal içermeyen, kirli havayı filtreleyen, deprem-sel-yangın gibi doğal afetlere karşı dayanıklı, yüzyıllarca ayakta kalabilen yapılardır. Kışın sıcak yazın serinlik veren yapılardır. Ne kadar köye gitsem yılara meydan okuyan taş evler dikkatimi çeker. Duvarları kesme taştan üstü kalınmı kalın meşe ağacı kütükleri üstü beyaz toprakla örtünmüş günün zaman ve mimarisini ortaya koyuyor. Bölgemizin en iyi taş ocağı olan kuşana köyünün bölgesinde bulunan yumuşak taşları çoğu evlerimizde kendini gösteriyor. O günün ustalarına gelince laf söylemek haksızlık olur. Taşları lime lime nakışla örüyorlardı. Onlar birer sanatçıydılar.       Geçmişte Kalan Cas evlerimiz Bölgemizde bulunan bir tür kireç taşı malzemenin yakılıp, öğütülerek işlenmesi sonucunda üretilen özel harçtan alan cas evleri genellikle iki veya üç katlı, yukarıya doğru daralan, kesik kare prizma formunda, düz teras çatılı özgün Kasır dediğimiz yöresel yapılardır. Yapım tekniği temel olarak cas harcının hızlı sertleşme özelliğinden yararlanılarak geliştirilmiştir. Bira kurediye köyünde çıkan alçı taşınım büyük ocaklarda pişirilerek cas elde edilirdi. Öğütülen cas harcının taşların aralarını yapıştırmasıyla duvarlar elde edilirdi. Ayrıca hem üstü hem duvarlar bu harçlarla sıvanırdı. Topraktan Kerpiç evler Temel sert zemini bulana kadar (50 cm,1m / 2m) kazılır. Temele getirilen taşlar inanç gereği temele sağ köşeden başlanarak dizilir. Taşlar yerleştirildikten sonra kenarlara hatıl konur. Kapı ve pencere üstlerine tahta konulur. Toprak tel elekte elendikten sonra saman ile iyice yoğrulduktan sonra briket halinde kalıplarda kurutmaya bırakılır. Bir hafta sonra bu karışım dört gözlü kerpiç dökme kabına konur ve 15-20 gün kuruması beklenir. Böylece kerpiçler kullanıma hazır hale gelmiş olur. iki üç odalı bu kerpiç evler çamurla sıvanılır. Dam yapımında, çatısız bir toprak evler, genellikle kurak ya da yarı kurak iklimin hakim olduğu güneydoğu gibi bölgelerde görünür.